Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Η Στρατηγική της Κρίσης στην Ελλάδα

Αναρτήθηκε από.......energoipoliteskv.blogspot.com


Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου


Το πιο κρίσιμο για τις εξελίξεις στην χώρα μας αυτήν την περίοδο, είναι η αντίληψη της μορφής της κρίσης, η οποία ταλανίζει την χώρα. Αν δεν καταλάβεις την λειτουργική σημασία της κρίσης για την μετεξέλιξη του καθεστώτος ηγεμονίας στον τόπο μας, είναι αδύνατον να τοποθετηθείς, ως ομάδα ή ατομικά, απέναντι στις κοινωνικές συνέπειες που αυτή προκαλεί. Το ζήτημα, λοιπόν, είναι να εσωτερικεύσει κανείς την στρατηγική της κρίσης στην σημερινή Ελλάδα.

Για μια μεγάλη μερίδα πολιτών η σημερινή κοινωνική κρίση είναι το αποτέλεσμα της δημοσιονομικής κρίσης, που οδήγησε σε κρίση δανεισμού για να καταλήξουμε στην παράδοση της χώρας στην τρόικα με όρους πολιτικής οικονομίας. Για μια άλλη μερίδα Ελλήνων, η κρίση στον τόπο μας είναι απότοκος της κρίσης του καπιταλισμού στην συγκεκριμένη φάση ανάπτυξής του. Μεταξύ αυτών των δύο αφαιρετικών ....

αποκρυσταλλώσεων, διαπιστώνονται και μερικές άλλες, που επιχειρούν να συνδυάσουν τις προηγούμενες. Προσεγγίζοντας, όμως, μέσω αυτής της διαλεκτικής της κρίσης τις συνέπειες για την ελληνική κοινωνία, αλλά και την χώρα στο επίπεδο της διεθνούς πολιτικής, είναι βέβαιο ότι εγκλωβίζεσαι σε στατικές θεωρητικές αναπαραστάσεις των γεγονότων, που διαδραματίζονται στην συγκυρία στον τόπο μας, χάνοντας την δυνατότητα να παρέμβεις δημιουργικά (δυναμικά, άρα και πολιτικά) στην συγκυρία.

Αν, όμως, μεταβάλεις τρόπο προσέγγισης και αντί να αναλύεις τις κοινωνικές σχέσεις, που μεταβάλλονται γοργά αυτήν την περίοδο στον τόπο μας, ως σχέσεις αιτίας – αποτελέσματος, αλλά επιχειρήσεις να τις δεις κάτω από το πρίσμα μίας διαδικασίας που εσωτερικεύει την κρίση ως μηχανισμό διαμόρφωσης ενός άλλου τρόπου αντίληψης της κοινωνίας και της οικονομίας, που τείνει να αποκρυσταλλώσει ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο εφηρμοσμένης πολιτικής, τότε ίσως αντιληφθείς την κρίση ως στρατηγική του καθεστώτος για την διαιώνιση της ηγεμονίας του.

Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, οι πολιτικοί της σύμμαχοι και τα ξένα και ντόπια συμφέροντα που την στηρίζουν, παράγουν αυτήν την περίοδο συνειδητά κρίση. Έτσι εξηγείται ο απίθανος τραγέλαφος σε κοινοβουλευτικό και διοικητικό επίπεδο και οι πρωτόγνωρες πολιτικές και επικοινωνιακές αντιφάσεις που διαπιστώνονται από όλους μας. Το καθεστώς δεν τρελάθηκε αναστατώνοντας όλες σχεδόν τις κοινωνικές ομάδες, προσβάλλοντας δικαιώματα, δυναμιτίζοντας την κοινωνική συνοχή, προκαλώντας τεράστια ανασφάλεια και πλήττοντας κρίσιμους για την οικονομία τομείς αυτήν την περίοδο, αγνοώντας τον συγκυριακό ρόλο τους στην ανάπτυξη.

Δεν είναι η τρόικα και το Μνημόνιο που προκαλούν το συγκυριακό χάος σε κρίσιμους τομείς για την οικονομία και την κοινωνία σήμερα. Είναι η στρατηγική αυτών που επέβαλλαν και την τρόικα και το Μνημόνιο ως παράγοντες νομιμοποίησης της αυταρχικής και ολοκληρωτικής τους βούλησης, η οποία αποσκοπεί στο να καταστήσει την ελληνική κοινωνία εργαστήριο του σύγχρονου νεοφιλελευθερισμού. Είναι, επίσης, οργανικό στοιχείο της ίδιας στρατηγικής, η οποία προβλέπει την απόλυτη εξασθένιση της χώρας στην περιοχή, με γεωπολιτικούς και γεωοικονομικούς όρους.

Συνεπώς, αν αναρωτιέστε πώς πρέπει να αντιδράσουμε ως προς την κρίση, δείτε την ως μηχανισμό του καθεστώτος για την αναπαραγωγή της ηγεμονίας του, σε μια διαφορετική βάση και σε ένα χαμηλότερο επίπεδο διάρθρωσης των κοινωνικών σχέσεων από αυτό που είχε εμπεδωθεί κατά την μεταπολίτευση. Με αυτήν την έννοια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διακήρυξε το τέλος αυτής της περιόδου.

Μέσω των κρίσεων και όχι της κρίσης – για να είμαι ακριβής – που προκαλεί η πολιτική της κυβέρνησης σε καθημερινή βάση, επιδιώκεται ταχύτατα να αποσαρθρωθεί το υφιστάμενο κοινωνικό μοντέλο και να διαρραγούν οι κοινωνικές σχέσεις, που συγκροτούσαν το πραγματικό περιεχόμενο της κοινωνικο-οικονομικής δομής στην Ελλάδα. Όταν, λοιπόν, το οικοδόμημα θα έχει γκρεμιστεί – δεν θα χρειαστούν περισσότερο από δύο χρόνια – τότε ένα ανανεωμένο πολιτικό σύστημα, ίσως και αναπαλαιωμένο, θα μπορούσε θεωρητικά να διαχειριστεί τα αποτελέσματα της κρίσης, συμβάλλοντας στην διαμόρφωση νέων κοινωνικο-οικονομικών σχέσεων, που θα τοποθετούσαν πρακτικά την Ελλάδα από το κέντρο της ΕΕ, ξανά στην ευρωπαϊκή περιφέρεια. Παράλληλα η χώρα θα υπαγόταν στην τουρκική περιφερειακή ηγεμονία, στον βαθμό που αποφευχθεί ο διαμελισμός της, ο οποίος αποτελεί τον διακαή πόθο άλλων βαλκανικών κρατών και κάποιων εταίρων μας στην ΕΕ.

Άρα, αν μπορέσεις και δεις την κρίση ως μηχανισμό της στρατηγικής αυτών που επιβουλεύονται την τύχη του ελληνικού λαού, τότε, αντί να αντιδράς στα επιμέρους αποτελέσματα αυτής της κρίσης, θα έπρεπε μάλλον να εξετάσεις με ποια οργανωμένη μορφή θα μπορούσες να διακόψεις, καταρχήν, αυτήν την διαδικασία. Σημείωσε ότι από ένα σημείο κι έπειτα η διαδικασία της κρίσης θα καταστεί αυτόματη και ουδείς θα μπορεί να παρέμβει για να την ανατρέψει. Εάν δεν είναι ήδη αργά, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ευρύτερα κοινωνικά στρώματα θα πρέπει να συντονιστούν για να «επιβάλουν» άμεσα την ανατροπή του πολιτικού συστήματος, που τροφοδοτεί την διαδικασία της κρίσης, μέρος του οποίου είναι και φορείς που αγωνίζονται εναντίον επιμέρους μέτρων που επιβάλει η κυβέρνηση. Η κοινωνία των πολιτών, στον βαθμό που συνειδητοποιήσει τα παραπάνω, οφείλει να κινηθεί έξω από το κομματικό φάσμα και να συστήσει μία πολιτική οντότητα με αποκλειστικό σκοπό την ανατροπή της διαδικασίας της κρίσης.

Δεν έχει σημασία εάν κάποιος αυτο-τοποθετείται στον χώρο της αριστεράς ή της δεξιάς. Σημασία έχει να αναδειχθεί μία νέα ηγεσία, η οποία θα «επιβάλει» άμεσα την διεξαγωγή εκλογών, με στόχο τον απεγκλωβισμό της χώρας από την υποχρέωση εξυπηρέτησης του ανήθικου, ακόμα κι από την πλευρά κάποιων σοβαρών δανειστών μας, δημόσιου χρέους, την τρόικα και τα επιχειρηματικά συμφέροντα που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη στην πατρίδα μας. Η χώρα χρειάζεται μία νέα ηγεσία, που δεν θα δεσμεύεται από διεθνή ή τοπικά συμφέροντα. Δίχως αυτήν, η διαδικασία της κρίσης θα πετύχει την αναδιαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, έτσι ώστε να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα που γιγαντώθηκαν κατά την μεταπολίτευση. Αυτή είναι η αλήθεια, έξω από τα δόντια, κι ο καθένας πλέον ας αναλάβει τις ευθύνες του.

Από......activistis

Η διαφορά μεταξύ δημοσιογράφου και blogger

Αναρτήθηκε από......energoipoliteskv.blogspot.com


Πολλά έχουν γραφτεί και συνεχίζουν με μεγαλύτερη ένταση να γράφονται για τις διαφορές μεταξύ των δημοσιογράφων και των bloggers.


Οι μεν δημοσιογράφοι εξάρουν το δικό τους επάγγελμα (λειτούργημα θαρρούμε το λένε), οι δε bloggers επαινούν τη δική τους ανεξαρτησία και ελευθερία έκφρασης.

Όμως τα πράγματα δεν σταματούν στα αυτοπαινέματα αλλά προχωρούν και στις αλληλοκατηγορίες. Οι δημοσιογράφοι κατηγορούν τους bloggers και συλλήβδην όλη την μπλογκόσφαιρα, ως βόθρο, ως υπόκοσμο, ως κακοποιά στοιχεία, ως εκβιαστές, ως παρανοϊκούς, μοναχικούς, εκδικητικούς ή αυτιστικούς τύπους που μπαίνουν στα χωράφια τους και χαλάνε την ιερότητα της μέθεξης της πληροφορίας που εξασφαλίζει ο λειτουργός δημοσιογράφος. Οι bloggers από την πλευρά τους κατηγορούν τους δημοσιογράφους ότι....

κάνουν κατά παραγγελία προπαγάνδα. Ότι δηλαδή κρατούν το λαό στο σκοτάδι, σε σχέση με τη γνήσια πληροφόρηση και μεταδίδουν φιλτραρισμένες τις πληροφορίες εκείνες (αληθινές ή ψεύτικες) που εξυπηρετούν κάποια συμφέροντα κάθε φορά.

Εκείνο που εμείς έχουμε να πούμε είναι:

1) Το διαδίκτυο τώρα μόλις ξεκίνησε και δεν πρόκειται να σταματήσει πουθενά στο κόσμο και φυσικά ούτε στην Ελλάδα, παρότι πολλοί θα το επιθυμούσαν. Επομένως η ελεύθερη πληροφόρηση, είτε μέσω της μορφής των blogs, είτε μέσω άλλων μορφών που θα εμφανιστούν στο μέλλον, όπως π.χ. μετάδοσης της πληροφορίας από απλούς πολίτες με εικόνα και ήχο, εκτός του γραπτού κειμένου, ακόμα και σε απλές TV, θα κερδίζει συνεχώς έδαφος. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.

2) Πέρα όμως από αυτό, εκείνο που τελικά θα γείρει την ζυγαριά υπέρ του διαδικτύου και σε βάρος των παραδοσιακών ΜΜΕ, είναι η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ του blogger και του δημοσιογράφου. Ο blogger έχει αφεντικό μόνο τον εαυτό του και μεταδίδει και γράφει ότι ως άτομο και ως πολίτης εκφράζει στην πραγματική του ζωή, με όλα τα μειονεκτήματα και τα προτερήματα που έχει. Αντίθετα ο δημοσιογράφος δεν είναι ο εαυτός του. Είναι ετεροκατευθυνόμενος. Είναι ένας απλός υπάλληλος που γράφει και λέει ότι του υπαγορεύσει αυτός που τον πληρώνει ή αυτά που ο ίδιος καθ' υπερβολή γράφει και λέει για να παραστήσει τον καλό στο αφεντικό του. Η τελευταία δουλοπρεπής συμπεριφορά, είναι χειρότερη από την επαγγελματική εκτέλεση της εντολής του αφεντικού.

Σιγά σιγά λοιπόν ο κόσμος (βοηθούσης και της τεχνολογίας), αντιλαμβανόμενος την πραγματική εικόνα και αποστρέφοντας το βλέμμα του από τον ιδιοκτήτη του ΜΜΕ και τα συμφέροντα που αυτός επιδιώκει να ικανοποιήσει, θα αποστρέφει φυσικά το βλέμμα του και από τους υπαλλήλους του, δηλαδή τους δημοσιογράφους.

Η διαφορά λοιπόν μεταξύ δημοσιογράφου και blogger, δεν έχει να κάνει με διαφορά μεταξύ προσώπων, αλλά με τη διαφορετική φιλοσοφία λειτουργίας των παραδοσιακών ΜΜΕ και του διαδικτύου.

Πέτρος Χασάπης

Την Κυριάκη 1 Αυγούστου το δημοψήφισμα του Πα.Σο.Κ. για την ανάδειξη υποψηφίου δημάρχου στο δήμο Λοκρών

Αναρτήθηκε από......energoipoliteskv.blogspot.com


Μετά από μία αναβολή και πολλές εξαντλητικές "διεργασίες" και "συζητήσεις" στο Πα.Σο.Κ. ορίστηκε τελικά η νέα ημερομηνία διεξαγωγής του πολυαναμενόμενου δημοψηφίσματος για την ανάδειξη του επικεφαλή του ψηφοδελτίου του Πα.Σο.Κ. στις προσεχείς δημοτικές εκλογές στο δήμο Λοκρών.



Όλοι οι δημότες του νεοσύστατου δήμου Λοκρών καλλούνται να συμμετάσχουν σε αυτή τη διαδικασία εκλογής και ανάδειξης του υποψηφίου δημάρχου του Πα.Σο.Κ.


Όλοι οι δημότες ελεύθερα μπορούν να προσέλθουν και να ψηφίσουν ανεξαρτήτως της κομματικής τους τοποθέτησης και προέλευσης.

KKE: Οι υποψήφιοι Δήμαρχοι που στηρίζει στη Φθιώτιδα

Αναρτήθηκε από......energoipoliteskv.blogspot.com


Τετάρτη, 28 Ιουλίου 2010 


Μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας για την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας του μέλους του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτή Εύβοιας, Γιώργου Μαρίνου, οι Νομαρχιακές Επιτροπές της Περιφέρειας ανακοινώνουν και τους υποψηφίους δημάρχους που θα στηρίξει το ΚΚΕ.

Η Νομαρχιακή Επιτροπή Φθιώτιδας του ΚΚΕ ανακοίνωσε τη στήριξή της στα ψηφοδέλτια της «ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ» σε Δήμους της Φθιώτιδας.

ΔΗΜΟΣ ΛΑΜΙΕΩΝ

Μπασδέκης Κωνσταντίνος : Υποψήφιος Δήμαρχος Δήμου Λαμιέων

Γεωπόνος, Γραμματέας Νομαρχιακής Επιτροπής Φθιώτιδας του ΚΚΕ , Στέλεχος της Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης. Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Λαμιέων.

ΔΗΜΟΣ ΛΟΚΡΩΝ

Ρούσσης Γιώργος : Υποψήφιος Δήμαρχος Δήμου Λοκρών.

Συνταξιούχος (Βιομηχανικός Εργάτης ΛΑΡΚΟ) , με πλούσια συνδικαλιστική δράση επί σειρά ετών στην ΛΑΡΚΟ, Μέλος του Δ.Σ του Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας, Πρόεδρος του Περιβαντολογικού συλλόγου Λάρυμνας, με έντονη δράση για την επίλυση μεγάλων λαϊκών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ευρύτερη περιοχή.

ΔΗΜΟΣ ΣΤΥΛΙΔΑΣ

Οικονόμου Χρήστος : Υποψήφιος Δήμαρχος Στυλίδας.

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Στέλεχος του ΚΚΕ. Υπήρξε πρόεδρος του Σωματείου της ΛΑΡΚΟ την περίοδο της μεγάλης απεργίας του 1977. Συνδικαλιστής και μέλος του Δ.Σ του Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας επί σειρά ετών με πλούσια δράση στο Εργατικό Κίνημα της περιοχής. Υποψήφιος Νομάρχης 1994, 1998 με την Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία Φθιώτιδας.



ΔΗΜΟΣ ΑΜΦΙΚΛΕΙΑΣ – ΕΛΑΤΕΙΑΣ

Κεφάλας Νίκος: Υποψήφιος Δήμαρχος Αμφίκλειας-Ελάτειας.

Συνταξιούχος Ταχυδρομικός, Στέλεχος ΚΚΕ. Χρόνια συνδικαλιστής στον κλάδο. Δραστηριοποιείτε στους Εργατικούς και Αγροτικούς αγώνες της περιοχής, επίσης το 2006 ήταν υποψήφιος δήμαρχος Ελάτειας με την Δημοτική Αγωνιστική Συνεργασία.

Θα ακολουθήσουν και νέες ανακοίνωσεις με τη στήριξη υποψηφιοτήτων και στους υπόλοιπους Δήμους από τις Ν.Ε. του ΚΚΕ της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας "Ημέρα"

Αναρτήθηκε από.....energoipoliteskv.blogspot.com

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας "Λαμιακός Τύπος"

Αναρτήθηκε από......energoipoliteskv.blogspot.com

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας "Καθημερινή Φθιώτιδα"

Αναρτήθηκε από......energoipoliteskv.blogspot.com